Τζακουίντο, Κοράντο

(Giaquinto, Μολφέτα 1703 – Νάπολη 1765). Ιταλός ζωγράφος. Στη Νάπολη, όπου εγκαταστάθηκε το 1719, ήταν μαθητής του N.M. Ρόσι και ίσως του Σολιμένα, και όταν έζησε στη Ρώμη (από το 1723) συνεργάστηκε με τον Σ. Κόντσα. Εργάστηκε στον Άγιο Νικόλαο των Λωραινέζων (1732), στο παρεκκλήσι Ρούφο του Aγίου Λαυρεντίου στη Δαμασκό (1735), στον Άγιο Ιωάννη τον Καλυβίτη (1741-42), στον Τίμιο Σταυρό της Ιερουσαλήμ (1744). Στην Ισπανία ήταν ο ζωγράφος του βασιλιά Φερδινάνδου ΣΤ’ (1752) και αργότερα ο διευθυντής της Ακαδημίας Τεχνών του Σαν Φερνάντο. Σίγουρα η δραστηριότητά του είχε μεγάλη σημασία για τον σχηματισμό του Φ. Γκόγια. Το 1762 ο Τ. γύρισε στη Νάπολη. Οι πίνακές του ξεχωρίζουν για τα θαυμάσια χρώματα, που ξετυλίγονται σε ατέλειωτες γκάμες του γκρίζου, του ροζ και του γαλάζιου. Οι συνθέσεις του είναι ταυτόχρονα ζωντανές και γεμάτες φαντασία. Πολλά από τα έργα του βρίσκονται στη Μαδρίτη, στο μουσείο Πράδο. Η μάχη του Κλαβίχο, πίνακας του Κοράντο Τζακουίντο.